Mijn (ex)wagenparkHierbij een selectie van de Suzuki’s 4×4 die ik tot nu toe allemaal in bezit heb gehad.
Een Suzuki SJ410 QJX uit 1983
De auto waar het allemaal mee begonnen is. Een speciale uitvoering met zwart/rode bekleding en deurpanelen. Een karretje waar ik onwijs veel plezier mee heb gehad. Ik heb ‘m standaard gekocht en in 3 jaar kompleet opgebouwd zoals op de foto te zien is. Door de week ermee naar het werk, en in het weekend het terrein in.
Een Suzuki LJ80 Q uit 1980
Dan gaat de auto een keer kapot, en moet je op de fiets naar je werk. Destijds toch 20 km en da’s niet te doen. Dus moet er een auto bij komen, speciaal voor in het terrein. Bij ‘Opa’ Cees v. Maurik stond destijds een keurige LJ80 te koop, en na 5 minuten was de koop beslecht. Eerst was de auto nog zo goed dat er gewoon APK op zat, maar later werd de auto alleen op de aanhanger mee naar de evenementen genomen.
Een Suzuki Vitara LJX Cabrio uit 1992
Om de aanhanger te kunnen trekken moest de SJ410 het veld ruimen. Er moest iets zwaarders in de plaats komen, dus werd een spiksplinternieuwe Vitara JLX Cabrio besteld. Een heerlijke auto waar ik toch best veel km’s mee heb gereden. In het terrein kwam ik er niet mee, dat vond ik toen toch echt zonde. Het was dan ook m’n eerste (en enige) nieuwe auto die ik kocht!
Een Suzuki LJ80 Q uit 1979
De LJ80 werd toch wel problematisch slecht, en dus heb ik er maar een LJ80 bij gekocht zonder motor en zonder dak. Motor van de oude LJ80 erin gehangen, dak erop, en 2 weken ermee over de weg gereden. Toen een aanhangertje erachter gehangen en met de Suzukiclub ermee naar Polen gereden. Bijna probleemloos en een hele mooie reis gehad! Deze LJ heb ik na thuiskomst helemaal gerestaureerd met een polyester body van Weiss Design en ik rijdt er nu alweer zo’n 18 jaar (zomer en winter) mee rond!
Een Suzuki SJ413 LWB uit 1987
Omdat ik geld nodig had voor de restauratie van de LJ80, besloot ik de Vitara te verkopen. Omdat ik toch vervoer nodig had, kocht ik een SJ413 LWB van een maat van me. Toen de LJ80 klaar was had ik die LWB dus ‘over’. Ik was destijds aangestoken door het snelheidsvirus, en besloot toen om de LWB om te bouwen tot een snelheidsmonster en mee te gaan doen met het NK Long Distance Trial.
Een Suzuki SJ413 LWB uit 1986
2 Jaar lang heb ik mee gedaan met die LWB. Totdat de auto zó slecht werd dat het niet meer loonde om de auto telkens weer op te knappen na een wedstrijd. Ik kocht toen bij m’n dealer een andere SJ413 LWB zonder motor, en heb alle tuningdelen toen over gebouwd op de ‘nieuwe’ LWB. Met deze auto heb ik ook weer 2 jaar aan de wedstrijden mee gedaan. Tot het moment kwam dat de hobby echt teveel ging kosten, en ik besloot de LWB te verkopen.
Een Suzuki Samurai Commercial Deluxe uit 1989
Naast de gerestaureerde LJ80 had ik geen andere auto meer. Ik zocht dus weer iets om het terrein mee in te duiken, en vond hier om de hoek een Samurai voor weinig. Positief was dat er al een Rancho systeem onder zat, en de verkoper wist van niets. 😉 Deze auto helemaal klaar gemaakt voor in het terrein en heel veel evenementen bezocht in binnen- en buitenland.
Een Suzuki Samurai LWB uit 1994
Tot het moment dat ik weer een LWB zag staan… die wilde ik hebben, ik had inmiddels een voorliefde voor de LWB uitvoering. 😉 De Samurai gesloopt, en alle delen die ik in de loop der tijd had opgebouwd over gezet op de LWB. Deze auto bezit ik nu nog steeds, en is m’n dagelijks vervoer en terreinauto als ik de LJ80 ’s winters in de mottenballen heb geparkeerd.
Een Suzuki SJ413 LWB uit 1986
En dan krijg je nog een zotte gedachte; namelijk mee gaan doen met de Amsterdam Dakar Challenge. Als dan het mailtje komt met het bericht dat we mee mogen, gaan we op zoek naar een geschikte auto. Al vrij snel vinden we in Groningen een geschikte SJ 413 LWB (jawel, wéér een LWB ;-)). De auto was iets te duur, maar er zat een zeer mooie hardtop op. Toch de prijs betaald, en ik heb thuis het dak verwisseld met mijn eigen LWB. Verder een enorm mooie en enerverende reis gehad met die wagen, in 3,5 week bijna 8.000 km gereden zonder ook maar 1 probleem. Of het moet zijn dat de verlichting van het klokje het heeft begeven! Nu doet de auto dienst in Gambia bij de stichting Happy Gunjur om eten te kopen op de markt voor de Lower Basic School, maar ook als taxi en ambulance als de ‘normale’ taxibusjes niet meer rijden ’s avonds. We hebben nog steeds regelmatig contact met de stichting, en met de chauffeur van de auto Mr Happy. Hij is ook zeer tevreden met de auto en heeft het nog altijd over ‘Our Baby’ als hij het over de auto heeft. 😉
OFFROADRUNNER 